gün — 1. is. bax günəş 1 və 2 ci mənalarda. Gün işığı. Gün çıxar, aləm görər. (Ata. sözü). Gəldi günortaçağı, gün qızarıb yanırdı. S. V.. Gün iki cida boyu qalxmışdı. M. C.. Gün əyilmək – axşama yaxın günəş üfüqdən çəkilmək. Gün lap əyilir, şər qarışır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ixtisas — is. <ər.> Elmin, texnikanın, sənətin, yaxud incəsənətin ayrıca sahəsi. O, mühəndis ixtisasını seçmişdir. – <Fərman> yenicə imtahan verərək, maşinist ixtisasını qazandığından sevinirdi. . Ə. S.. // Xüsusi hazırlıq nəticəsində əldə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kömürçıxaran — sif. Daş kömür şaxtasında kömür çıxarmaqla məşğul olan (fəhlə və s.). // is. Daş kömür çıxarmaqla məşğul olan fəhlə; qazmaçı, şaxtaçı. Kömürçıxaranların yarışı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qazmaçılıq — is. Qazmaçı sənəti, qazma işi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qurtarmaq — 1. t li. Bitirmək, axıra çatdırmaq, tamamlamaq. İşini görüb qurtarmaq. Məktəbi qurtarmaq. Söhbəti qurtarmaq. – Danışan qazmaçı bir neçə kəlmə ilə sözünü qurtardı. M. İ.. 2. t siz. Bitmək, tamamlanmaq, axıra çatmaq. İvanov mənə dedi ki, Kərbəlayı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti